Tiyatro sahnesinde 40 yıl önce başlayan yolculuğunu, Yılmaz Erdoğan’ın kaleme aldığı “Aydınlıkevler” oyunuyla taçlandıran usta oyuncu Demet Akbağ, yeniden tiyatro sahnesine dönmesinin heyecanını, tiyatroya başlamasına vesile olan babaannesini ve sahnede geçen yıllarını anlattı.
Akbağ, “Henüz emekliyoruz. Tiyatro da böyledir. Oyun demlendikçe, oynandıkça seyirciyle buluştukça daha da tatlılaşır, güzelleşir. Aslında aynı metin oynanır ama her oyun başka bir macera, başka bir heyecandır tiyatroda” dedi.
“15 YIL BEKLEDİM”
Sahneye dönmek için 15 yıl beklediğini ve bu sürenin nasıl geçtiğini hiç anlamadığını söyleyen Akbağ, “Seyirciyle bir şekilde buluştuk sinema salonlarında, bazı televizyon projelerinde ama tiyatroda göz göze olmayı, onların nefesini duymayı çok özlemiştim” diye konuştu.
Sanatçı Akbağ, uzun zamandır tiyatroya dönme isteği içinde olduğunun altını çizerek, şunları aktardı:
“Mesleğe ilk başladığım yıllardan itibaren tiyatro hep hayatımda var. Bir baktım ki epey bir zaman geçmiş. Nasıl geçtiğini anlamadan filmler, seri filmler, televizyon projeleri derken, epey ara vermişim. İki-üç yıl önce konuşmaya başlamıştık. Ben hep yeni bir oyun olsun istedim. Biraz da fazla seçici oldum. Aslında pek çok tiyatro metni okudum. Eski oyunlar, klasikler okuduk. Çok farklı bir şey yapsak, klasik bir oyunla mı sahneye çıksam? Her biri düşünüldü. Hatta uzun uzun düşünüldü. ‘Vakit var. İçimize sinen bir şey olsun.’ dendi. Ama hep içimde bizden ve tabii ki alıştığım o kalemden bir şey çıksın istedim. Biraz da bunu beklemişim.”
Necati Akpınar ve Yılmaz Erdoğan ile sık sık bir araya geldiğini vurgulayan Akbağ, “Dedik ki ‘Seyirci salonu doldursun. Ara vererek oturmasınlar. Seyirci bir tiyatro salonuna gelirken tedirgin olmasın. Güzel olsun, istediğimiz gibi olsun her şey.’ Böyle diyerek iki yıl geçti. Sonunda Yılmaz, ‘Oyunumuz hazır.’ dedi, bundan 4-5 ay önce. Oyunu ufak dokunuşlarla tekrar toparladı. 6 haftalık bir prova süreci geçirip hemen kadromuzu oluşturduk. Biz zaten Serdar Biliş ile bir oyun yapma hevesiyle yola çıkmıştık” ifadelerini kullandı.
“OYUN DEMLENDİKÇE, OYNANDIKÇA TATLILAŞIR, GÜZELLEŞİR”
“Hakikaten ben provayı çok seven bir oyuncu değilim ama bu oyunun provaları hiç bitsin istemedim. Çok eğlenceli bir prova süreci geçirdik. Serdar, oyuncuya çok alan tanıyan, onu çok özgür bırakan ve hakikaten yüz defa seyrettiği şeyle, aynı derecede gülen ve eğlenen biri. O yüzden bu da bize büyük enerji verdi ve sonunda seyircimizle buluştuk. Henüz emekliyoruz. Tiyatro da böyledir. Oyun demlendikçe, oynandıkça seyirciyle buluştukça daha da tatlılaşır, güzelleşir. Aslında aynı metin oynanır ama her oyun başka bir macera, başka bir heyecandır tiyatroda. Geri dönüşü yoktur çünkü ve seyirci sizi izlemek için gelip oturmuştur. Televizyon ve sinemadan en büyük farkı bu. Bir kere yaşanan, bir kere olup biten bir şey. O yüzden de heyecanı her zaman daha büyük.”
“SAHNEYİ HER ZAMAN SICAK TUTMANIZ GEREKİYOR”
Oyuna özel hazırlanan maping gösterisine de değinen Akbağ, “Artık insanlar televizyonda, sinemada, platform ve kanallarda o kadar çok fazla şey izliyor ki. Seyirciyi artık görsel olarak da çekmeniz, her şeyiyle o dünyanın içine sokmanız gerekiyor. Bu oyunun metni de masalsı anlatıma çok uygun. Sahnede hiç boş alan bırakmadan, oyuncuyla, görselle, aksesuarla, dekorla her şeyle seyirciyi devamlı sıcak tutmanız gerekiyor. Bence güzel oldu. Umarım seyirci de sever. Salonlar dolar taşar, biz de mutlu mutlu oyunumuzu oynarız” değerlendirmesinde bulundu.
Başarılı oyuncu, Aydınlıkevler’in hikayesinin 1975’te başladığına işaret ederek, şunları kaydetti:
“Türkiye’nin çok karışık olduğu dönemler. Hem siyasi olarak karışık hem yoklukla, ambargoyla mücadele ediyor Türkiye. Ortam epey bir karışık. O yoklukta, Ankara’da küçük bir mahallede sevimli, sıcak mahalle komşularıyla bir kesit anlatıyoruz. O dönemde geçiyor bütün hikaye. Benim kuşağım için bence çok tanıdık. Biraz nostaljik gelecek onlara. O masum yıllar çok güzel. Yokluğun içindeki küçük sevinçler, mutluluklar heyecan verici. Yokluk derken, seyirciyi buruk bir tebessümle güldüren bir mizahı da var oyunun, yazarımızın kaleminden kaynaklanan. O trajikomik üslubun, her zaman çok iyi anlatıldığı metinlerden biri bence. Benim de oynamaktan çok keyif aldığım tarz bu. Sonuçta o yokluğu, sıkıntıyı, Ankara’nın soğuğunu, ayazını hissederken bir yandan da tebessüm edebiliyorsunuz. Bence oyunun sihri ve güzelliği burada.”
İLK KEZ 1982’NİN EKİM AYINDA SAHNEYE ÇIKTI
Sahnede 40 yıl önce başlayan yolculuğunun ilk gününü çok iyi hatırladığını dile getiren sanatçı, “Ekim ayı, bir salı gecesi… Gönül Ülkü Gazanfer Özcan Tiyatrosu, yıl 1982. Amatör olarak ilk sahneye çıktığım gün. Amatör diyorum çünkü hiçbir şey bilmiyordum ve daha konservatuvara girip kazanıp okumak falan hiçbiri yok ortada. İlk kez orada minicik, küçücük bir rolle başladım” diye konuştu.
Akbağ, ilkokuldan itibaren başka hiçbir mesleği düşünmediğine vurgu yaparak, şu bilgileri verdi:
“Benim de babaannem bu oyundaki babaanne gibi benzerlikler taşıyor biraz. Böyle güçlü ve anaç bir karakterdi. Çok fazla sinemaya, tiyatroya götürürdü bizi. Çocukken izlediğim filmlerin, oyunların her biri, evde rüyalarıma girerdi ve ‘Ben de o sahnede olmalıyım.’ derdim o zamanlar. Sonra hayranı olduğum insanların tiyatrolarında, okullarında öğrenci oldum ve onlarla çalıştım. Büyük bir şans benim için. Yıldız Kenter hocam oldu. Haldun Dormen, Dormen Tiyatrosu benim için bir ekoldür. 2 sezon iki ayrı oyunla orada sahneye çıktım. Devekuşu Kabare, Metin Akpınar, Zeki Alasya, Hadi Çaman, Yeditepe Oyuncuları, sonra Ortaoyuncular… Bu ustaların hepsinin hayatımda yeri ayrıdır. Müjdat Gezen hem hocam oldu hem birlikte bir müzikal oyunda oynadık. Yani geçmişimde bu büyük ustalarla sahneye çıktığım için çok şanslı addediyorum kendimi.”
Tiyatroya sık gittiğini ve mümkün olduğunca oyunları kaçırmamaya çalıştığını dile getiren sanatçı, özellikle gençlerin tiyatro yapmaya çok hevesli olduklarını çok da güzel oyunlar çıkardıklarını aktardı.
“OKUDUĞUM ROL, BENİ ÇOK HEYECANLANDIRMALI”
Akbağ, Türk oyuncuların ve yazarların başarısına da işaret ederek, “Bizim yazarlarımızın ve oyuncularımızın da çok yaratıcı, çok iyi fikirleri olduğunu ve çok da yetenekli olduklarını düşünüyorum” dedi.
Sinemada tercih ettiği filmlere de değinen sanatçı, şöyle konuştu:
“Sinema bir yönetmen sanatı. Öncelikle iyi bir senaryo olması gerekir. Hakikaten bir sözü olan, bize herhangi bir cümle kuran ya da iyi bir metin, iyi bir senaryo olması gerekir. O iyi senaryonun nasıl bir prodüksiyonla ve nasıl bir rejiyle çekildiği çok önemli. Ekip de işini çok iyi yapmalı. Okuduğum rol de beni çok heyecanlandırmalı ve daha önce yaptığım projelere benzemeyen farklı bir şey olmalı. Beni cezbedebilmesi için bunu tercih ediyorum.”
Demet Akbağ, tiyatro salonlarını doldurdukları için tiyatro izleyicisine teşekkür ederek, “Arkadaşlarımı arayıp ‘Oyuna gelmek istiyorum.’ dediğimde, ‘Yerimiz bu hafta yok.’ dediklerinde, inanın çok mutlu oluyorum. Bu beni çok mutlu ediyor. Tiyatroda seyircinin kanlı canlı performans seyretmeyi çok özlediğini düşünüyorum. Bu ilginin buna delalet olduğunu düşünüyorum. O yüzden de mutluyum” ifadelerine yer verdi.
Aydınlıkevler oyunu, 15 Nisan’da Maximum UNIQ Hall’de yeniden tiyatroseverlerle buluşacak.